- English
- Español
- Português
- русский
- Français
- 日本語
- Deutsch
- tiếng Việt
- Italiano
- Nederlands
- ภาษาไทย
- Polski
- 한국어
- Svenska
- magyar
- Malay
- বাংলা ভাষার
- Dansk
- Suomi
- हिन्दी
- Pilipino
- Türkçe
- Gaeilge
- العربية
- Indonesia
- Norsk
- تمل
- český
- ελληνικά
- український
- Javanese
- فارسی
- தமிழ்
- తెలుగు
- नेपाली
- Burmese
- български
- ລາວ
- Latine
- Қазақша
- Euskal
- Azərbaycan
- Slovenský jazyk
- Македонски
- Lietuvos
- Eesti Keel
- Română
- Slovenski
- मराठी
- Srpski језик
co to jest odlew z utraconej pianki
2023-07-17
Odlewanie utraconej pianki, znany również jako odlewanie metodą odparowania, to proces odlewania stosowany do produkcji złożonych części metalowych. Jest to rodzaj metody odlewania metodą traconego wosku, która polega na utworzeniu wzoru pianki z żądanej części, pokryciu jej materiałem ogniotrwałym, a następnie odparowaniu pianki w celu opuszczenia wnęki, która później jest wypełniona stopionym metalem.
Oto przegląd krok po kroku procesu odlewania traconej pianki:
Tworzenie wzoru: Wzór pianki, zwykle wykonany ze spienionego polistyrenu (EPS), jest tworzony przy użyciu obróbki CNC lub ręcznego rzeźbienia. Wzór jest dokładną repliką pożądanej części metalowej, łącznie ze wszystkimi jej skomplikowanymi szczegółami.
Montaż wzoru: wiele wzorów pianki jest przymocowanych do systemu wlewu pianki, który składa się z wlewów, bramek i pionów. System wlewowy zapewnia ścieżki przepływu stopionego metalu do wnęki i pomaga w odprowadzaniu gazów podczas procesu odlewania.
Powlekanie wzorcowe: Zestaw piankowy zanurza się lub natryskuje ogniotrwałym materiałem powłokowym, takim jak zawiesina wykonana z cząstek ceramicznych lub farba ogniotrwała. Powłoka ta pomaga stworzyć otoczkę wokół wzoru i zapewnia stabilność wymiarową podczas procesu odlewania.
Suszenie wzoru: Powleczony wzór pianki pozostawia się do wyschnięcia, zapewniając, że materiał ogniotrwały mocno przylega i tworzy solidną powłokę. Ten proces suszenia można przyspieszyć za pomocą pieców lub innych metod.
Osadzanie wzoru: Zestaw wysuszonego wzoru pianki umieszcza się w kolbie lub kolbie formy i wokół niego umieszcza się luźny piasek lub inny materiał ogniotrwały. Kolba jest zwykle wykonana z dwuczęściowej formy, z wieczkiem (część górna) i hamulcem (część dolna).
Wylewanie roztopionego metalu: Kolbę z osadzonym wzorem pianki zamyka się bezpiecznie i wlewa się do niej roztopiony metal, taki jak aluminium, żelazo lub stal. Metal wypełnia wnękę pozostawioną przez odparowany wzór pianki, przyjmując jego kształt i tworząc ostateczną część.
Chłodzenie i krzepnięcie: Odlany metal stygnie i twardnieje w formie, stopniowo przyjmując kształt wzoru. Czas chłodzenia zależy od użytego metalu oraz wielkości i złożoności części.
Wytrząsanie i wykańczanie: Po wystarczającym zestaleniu i ochłodzeniu metalu kolbę wyjmuje się, a piasek lub materiał ogniotrwały strząsa się, aby odsłonić odlaną część metalową. Część może wymagać dodatkowych procesów wykańczających, takich jak szlifowanie, szlifowanie lub obróbka skrawaniem, w celu uzyskania pożądanego wykończenia powierzchni i dokładności wymiarowej.
Odlewanie utraconej piankioferuje kilka korzyści, w tym możliwość wytwarzania skomplikowanych kształtów ze skomplikowanymi szczegółami, obniżone koszty oprzyrządowania w porównaniu z tradycyjnymi metodami odlewania oraz eliminację linii podziału lub kątów pochylenia. Ma jednak również pewne ograniczenia, takie jak ograniczone możliwości materiałowe (niektóre metale nie nadają się do tego procesu) i potencjalne trudności w kontrolowaniu porowatości końcowego odlewu.
Oto przegląd krok po kroku procesu odlewania traconej pianki:
Tworzenie wzoru: Wzór pianki, zwykle wykonany ze spienionego polistyrenu (EPS), jest tworzony przy użyciu obróbki CNC lub ręcznego rzeźbienia. Wzór jest dokładną repliką pożądanej części metalowej, łącznie ze wszystkimi jej skomplikowanymi szczegółami.
Montaż wzoru: wiele wzorów pianki jest przymocowanych do systemu wlewu pianki, który składa się z wlewów, bramek i pionów. System wlewowy zapewnia ścieżki przepływu stopionego metalu do wnęki i pomaga w odprowadzaniu gazów podczas procesu odlewania.
Powlekanie wzorcowe: Zestaw piankowy zanurza się lub natryskuje ogniotrwałym materiałem powłokowym, takim jak zawiesina wykonana z cząstek ceramicznych lub farba ogniotrwała. Powłoka ta pomaga stworzyć otoczkę wokół wzoru i zapewnia stabilność wymiarową podczas procesu odlewania.
Suszenie wzoru: Powleczony wzór pianki pozostawia się do wyschnięcia, zapewniając, że materiał ogniotrwały mocno przylega i tworzy solidną powłokę. Ten proces suszenia można przyspieszyć za pomocą pieców lub innych metod.
Osadzanie wzoru: Zestaw wysuszonego wzoru pianki umieszcza się w kolbie lub kolbie formy i wokół niego umieszcza się luźny piasek lub inny materiał ogniotrwały. Kolba jest zwykle wykonana z dwuczęściowej formy, z wieczkiem (część górna) i hamulcem (część dolna).
Wylewanie roztopionego metalu: Kolbę z osadzonym wzorem pianki zamyka się bezpiecznie i wlewa się do niej roztopiony metal, taki jak aluminium, żelazo lub stal. Metal wypełnia wnękę pozostawioną przez odparowany wzór pianki, przyjmując jego kształt i tworząc ostateczną część.
Chłodzenie i krzepnięcie: Odlany metal stygnie i twardnieje w formie, stopniowo przyjmując kształt wzoru. Czas chłodzenia zależy od użytego metalu oraz wielkości i złożoności części.
Wytrząsanie i wykańczanie: Po wystarczającym zestaleniu i ochłodzeniu metalu kolbę wyjmuje się, a piasek lub materiał ogniotrwały strząsa się, aby odsłonić odlaną część metalową. Część może wymagać dodatkowych procesów wykańczających, takich jak szlifowanie, szlifowanie lub obróbka skrawaniem, w celu uzyskania pożądanego wykończenia powierzchni i dokładności wymiarowej.
Odlewanie utraconej piankioferuje kilka korzyści, w tym możliwość wytwarzania skomplikowanych kształtów ze skomplikowanymi szczegółami, obniżone koszty oprzyrządowania w porównaniu z tradycyjnymi metodami odlewania oraz eliminację linii podziału lub kątów pochylenia. Ma jednak również pewne ograniczenia, takie jak ograniczone możliwości materiałowe (niektóre metale nie nadają się do tego procesu) i potencjalne trudności w kontrolowaniu porowatości końcowego odlewu.
